چند وقت پیش همایش پرده برداری از محصولات جدیدی که شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۱۵ قرار بود عرضه کند را تماشا می کردم. طبق سالهای گذشته نسل جدید Surface، گوشی های هوشمند Lumia، و سری جدید کنسول محبوب Xbox با نحوه جذاب ارائه مسئولان همایش مرا جذب برنامه کرده بود. در اواسط برنامه فردی با دستگاهی شبیه دستگاه هایی که پیشتر در فیلمهای فضایی دیده بودیم وارد سن شد. تصویری که در نمایشگر چند صد اینچی سالن به نمایش در آمده بود صحنه ای را که فرد از درون دستگاه مشاهده میکرد نشان می داد. دستگاه که اسمش را با فونت بزرگ روی بیلبورد سالن نوشته بودند Hololens نام داشت که شبیه دوربینی بود که از صحنه داشت فیلمبرداری میکرد.ناگهان موجودات فضایی از پشت دکور وارد صحنه شدند و فرد با تفنگی که بدست داشت شروع به شلیک کردن به آنها نمود. حضار سالن همایش نه گلوله ای می دیدند، نه موجود فضایی. ولی خدا می داند که آن فرد در چه عالمی سیر می کند و چه آدرنالینی در رگهای وی سرازیر شده است. پس از اتمام آن بخش از نمایش، فرد ارائه دهنده از تکنولوژی بکار رفته در Hololens صحبت کرد و آنرا Virtual Reality خواند.

چند ماه بعد از آن همایش بقیه شرکتهای قدر که اکثرا تولید کننده گوشی های هوشمند بودند، شروع به رونمایی از محصولات واقعیت مجازی خود کردند. HTC، Sony، Samsung، LG، Google، و حتی یک از غول های صنعت تولید محصولات اپتیکی، Zeiss از این قافله عقب نماندند و محصولات خود را در کلاسبندی های مختلف عرضه کردند. بعضی از این مدل ها از دوربین تلفن هوشمند کاربر برای ایجاد دنیای مجازی استفاده می کرد و برخی یک دستگاه مستقل با دوربین و سنسور های مجزا طراحی شده اند. شما با کمک این گجت میتوانید دنیای مجازی خود را انتخاب یا خلق کنید. می توانید تور مجازی داشته باشید و به گرانقیمت ترین موزه ها و جاهای دیدنی دنیا سفر مجازی نمایید. میتوانید به وسیله دستگاه های جانبی این گجت مثل دستکش های مخصوص و حسگرهای حرارتی احساس را به قوه بینایی خود اضافه کرده و بیش از پیش از دنیایی که در آن سفر کرده اید لذت ببرید. به تازگی شرکت های سازنده بازی نیز به سمت این تکنولوژی حرکت کرده و بازی هایی را که با این گجت میتوان بازی کردعرضه کرده اند. تصور اینکه بهترین بازی های دنیا را بصورت ۳۶۰ درجه و واقعی بتوان بازی کرد آرزوی همه گیمر های دنیاست.

البته این تکنولوژی در مراحل اولیه خود بسر می برد و عوارض ناشی از استفاده طولانی مدت از این دستگاه مثل سر گیجه و سردرد از نکات منفی آن تلقی می شود که علت آن میزان پردازش تصویر در ثانیه یا Refresh Rate تصویر است که هر چه جلو تر می رویم به تصاویر و refresh rate های نزدیکتر به چشم انسان دست خواهیم یافت.

می توان گفت با ظهور این تکنولوژی و به بطور واضح تر با دسترس پذیر شدن این گجت برای عموم مردم، گویی کاربران احساسی شبیه اوابل دوران ظهور اینترنت را تجربه خواهند کرد. عصری که در آن حضور در دوردست ترین مکان روی کره زمین در کوتاه ترین زمان ممکن قابل دستیابی خواهد بود.

کن برت اشنایدر (Ken Bretschneider) رویای واقعیت مجازی را در سر دارد که در آن شما به معنای واقعی کلمه می توانید بدوید، بپرید و به موجودات فضایی حمله کنید. این رویای وی در پاییز امسال با ساختن مرکز بازی های واقعیت مجازی با نام The Void با اتاق هایی به ابعاد ۲۰متر در ۲۰متر که افراد بتوانند در آن به دنیاهای دیگر سفر کنند به حقیقت خواهد پیوست. این اتاق ها با فوم پوشانده خواهند شد و مفهومی برای چشم غیرمسلح نخواهند داشت ولی با زدن هدست های VR موجود در محل، این اتاق ها تبدیل به کوهستانهایی خواهند شد که به لانه هیولاها یا آسمانی پر از هواپیماهای دشمن بدل خواهند شد.