دیدن فیلم “A Most Violent Year” اتفاقیست که نباید از دستش داد. فیلمی که دارای فلسفه است و قصه در آن روندی آرام و گاها هیجان انگیز به خود میگیرد. بر خلاف سینمای ایران که فیلم ها از ضعف و حتی نبود قصه رنج میبرند،در سینمای آمریکا اسلوب اکثر فیلم ها بر اساس قصه ها بنا شده اند. “A Most Violent Year” با هنرنمایی اسکار ایزاک در نقش Abel فوق العاده جذاب و تراش خورده از آب درآمده است. فیلمی که ابتدا و انتهای آن مشخص است و بازیگران و عوامل بجای سردرگمی تکلیف خود را میدانند. میدانند که سمت و سوی قصه چیست و همین کمک شایانی به کلیت ماجرا نموده است. این فیلم و کارگردانش، ابدا سراغ ژانگولر بازی از نوع شکستن خط زمان و … نرفته است و خیلی کلاسیک و روان و به دور از هیجان کاذب به روایت قصه می پردازد. لحظه هایی از فیلم مخاطبش را میخکوب مبکند و لحظه هایی غرق در دیالوگ های جذاب بازیگرانش.
 
به نظر میرسد این فیلم کمتر از آنچه که حقش بود در جشنواره ها و فستیوال های سینمایی دیده شده است اما براستی استحقاق بالایی چه از نظر بصری و چه از نظر قصه و محتوا را داراست. تصویربرداری این فیلم توسط Bradford Young انجام شده که براستی ساختاری تنومند و محکم دارد. پس از دیدن دیگر فیلم یانگ، “Arrival” ، کنجکاوی زیادی برای دیدن عملکرد وی در دیگر پروژه های سینمایی وجود داشت. او ثابت کرد که مدیرتصویربرداری قهاریست که از عهده ی کارش به خوبی بر می آید. اگر بعد از مدتها به دنبال دیدن فیلمی هستید که از دیدنش لذت ببرید، “A Most Violent Year” را از دست ندهید.