موتوری به نام شهاب، نقدی بر چهارشنبه
توجه: خطر لو رفتن داستان فیلم وجود دارد. در صورتی که این فیلم را ندیدهاید این متن را با احتیاط بخوانید یا خواندن آن را به بعد از تماشای آن موکول کنید.
دوستان فیلم ساز برای پی بردن به نتیجه ی عملی حضور یک سوپر استار در پروژه ای بسیار دوستانه٬ می توانند به تماشای فیلم چهارشنبه بنشینند. فیلمی بسیار شلخته و سست٬ که می توانست پرداخت بسیار بهتری داشته باشد. شهاب حسینی را که خط بگیریم٬ به سختی چیزی برای بحث باقی می ماند. فیلم نامه ای که بسیار گنگ است و مخاطب را در مسیر داستان همراهی نمی نماید. سوالاتی که مخاطب با آن مواجه می شود و از دیالوگ ها و پرگویی های فیلم نیز چیزی دستگیرش نمی شود. از فیلم نامه که بگذریم به تصویربرداری مایوس کننده ی مرتضی غفوری می رسیم که به نظر می رسد اصرار بیش از حدش در استفاده از دوربین های DSLR روی دست٬ تصویری آشفته و اذیت کننده و سال ها دور از اصول تصویربرداری را نتیجه داده است. شارپنس بیش از حد و اصلاح رنگ بسیار ضعیف فیلم را هم اضافه کنیم٬ چهارشنبه تبدیل به فیلمی می شود که باید به زور خوراکی های جور وا جور آن را تحمل کرد. نه اینکه این سبک از تصویر برداری و روایت داستان روندی غلط باشد٬ اما این سبک نیز چیزی به دور از اصول سینمایی تصویربرداری نیست. نشان به آن نشان که استاد بی بدیل تصویربرداری٬ Shane Hurlbut ٬ فیلم Act of Valor را کلا با دوربین های DSLR کنون تصویربرداری کرده است. توصیه ی تماشای این فیلم به دیگران کار بسیار دشواری به نظر میرسد٬ ریش و قیچی دست شماست!
سلام .
با نظر شما موافق نیستم. علتش اینه که وقتی این فیلم را به همراه همسرم دیدم چندین بار دوباره دیدم و حداقل چندین نفر را دیدهام که از این فیلم نامه و فیلم لذت بردهاند.
نظری در مورد مباحث فنی فیلمبرداری ندارم.
تصور من این است که نظر شما بیشتر شخصی هست تا به صورت کارشناسی.
و به شدت با نظر شما که کاربر سردرگم میشه مخالفم چون کارگردان با هنرنمایی بسیار زیاد توانسته در آخر فیلم به یک نکته پایانی وصل کند و یک مشکل رایج در جامعه- قصاص- را مطرح کند و نتیجه گیری کند.
موفق باشین