توجه: خطر لو رفتن داستان فیلم Batman v Superman: Dawn Of Justice وجود دارد. در صورتی که این فیلم را ندیده‌اید این متن را با احتیاط بخوانید یا خواندن آن را به بعد از تماشای آن موکول کنید.

چند سالی‌ست که دیزنی و مارول با سری فیلم‌های Marvel Cinematic Universe) MCU) در جهان سینمای ابرقهرمانان فرمانروایی می‌کنند. حتی این فیلم‌های به هم پیوسته باعث ساخت چند سریال تلویزیونی مرتبط هم شده‌اند. این میزان از موفقیت تجاری و نقدهای نسبتاً مثبت در مورد این فیلم‌ها، که بعد از سه‌گانه‌ی The Dark Knight کریستوفر نولان، سینمای ابرقهرمانان را به شیوه‌ای جدید زنده نگاه داشته، برادران وارنر و DC Comics را هم وسوسه کرد تا مانند مارول جهان سینمایی خود را خلق کنند تا شاید موفقیت‌های هنری-تجاری دوران نولان را در این ژانر به نوع دیگری دنبال کنند.

قبل از هر چیزی تصمیم به ساخت فیلم جدیدی با محوریت «سوپرمن» با نام Man Of Steel گرفته شد. تصمیم تهیه‌کنندگان این بود که در این فیلم اشاراتی به دیگر شخصیت‌های DC هم باشد تا اگر موفق بود، شروع باشد برای فیلم‌های جهان سینمایی جدید خود. همینطور هم شد و استقبال از این ساخته‌ی زک اشنایدر به حدی بود بود که DC Extended Universe استارت بخورد. البته انتقاداتی هم نسبت به این فیلم مطرح شد که اصلی‌ترین آن‌ها متوجه پایان فیلم بود که آن میزان از خسارت وارده به شهر قابل توجیه نبود!

خبر تولید Batman v Superman: Dawn Of Justice بسیار خبرساز شد. فیلمنامه‌ای از دیوید اس. گویر و کریس تریو، انتخاب بن افلک برای نقش بروس وین/بتمن، بازگشت هنری کویل برای به تصویر کشیدن کلارک کنت/سوپرمن، ورود واندروومن (Wonderwoman) به این جهان با نقش‌آفرینی گَل گدوت، و انتخاب جسی آیزنبرگ برای نقش لکس لوتر، بزرگترین دشمن سوپرمن، و کلی بازیگر دیگر که هرکدام برای خود وزنه‌ای هستند. همه‌ی این‌ها با بازگشت دوباره‌ی زک اشنایدر با استعداد به صندلی کارگردانی که توانایی خود در ساخت فیلم‌های اقتباسی از کمیک بوک‌ها را قبل از Man Of Steel در ۳۰۰ و Watchmen نشان داده بود، نوید یک کار خوب و جدی را می‌داد. همه منتظر یک فیلم فوق‌العاده بودند. اشنایدر در صحبت‌هایش قول داده‌بود پایان بحث‌برانگیز Man Of Steel شروعی عالی باشد برای Dawn Of Justice و پایانی باشد بر انتقادها. قرار بود داستانی جذاب، عمیق و سرگرم‌کننده و شخصیت‌هایی جذاب داشته‌باشیم. قرار بود خیلی چیزها بشود که نشد! با وجود فروش بسیار خوب در هفته‌های اول، طلوع عدالت افت فروش تاریخی‌ای داشت و غروبش زود از راه رسید. مانند بسیاری از هواداران و منتقدان، من هم ناامید شدم… داستان فیلم پر از حفره‌های داستانی عجیب و غریب است که استاندارد گاف‌های داستانی فیلمی در این سطح را جابجا کرد! (هنوز هم فکر کردن به برخی از آن‌ها شب‌ها خوابم را مختل می‌کند!)

ایمی آدامز (لوییس لین) و جسی آیزنبرگ (لکس لوتر) در نقش‌های خود فاجعه‌بار ظاهر شده‌اند. در مورد سونامی ایمی آدامز اصلاً صحبت نمی‌کنم (یکی از مشکلاتی که با Man Of Steel داشتم انتخاب آدامز برای این نقش بود). ولی جسی آیزنبرگ اگر بخواهد به جای “هیستریک‌بازی” بی‌جا بیشتر خود «لکس لوتر» باشد، جای امیدواری دارد که در فیلم‌های بعدی این سری کمتر روی اعصاب بیننده باشد. آلفرد دوست‌داشتنی که این بار جرمی آیرونز ایفاگر نقش اوست، اصلاً دوست‌داشتنی نیست! اصلاً آلفرد نیست! بیشتر شبیه یک “آیرون‌من” بازنشسته است! حضور کاراکتر دومزدی (Doomsday) که از بزرگترین تهدیدات جهان کمیک‌های DC به شمار می‌رود بسیار احمقانه است. چیزی شبیه آن دومزدی خطرناک کمیک‌ها در این فلم نمی‌بینیم. فقط یک قول بی‌شاخ و دم عربده‌کش!

هنری کویل و بن افلک در نقش سوپرمن و بتمن به خوبی ظاهر شده‌اند ولی با این حال اصلاً برای بیننده جذاب نیستند (به خصوص سوپرمن). البته مشکل این‌بار از بازیگران نیست و مثل موارد مشابه در این فیلم به دلیل شخصیت‌پردازی ضعیف فیلمنامه (در کنار حفره‌هایش!) است. سیر تحول این شخصیت‌ها اصلاً منطقی نیست، یا بهتر است بگویم اصلاً سیری در تحول این شخصیت‌ها وجود ندارد و تنها ناگهانی چند بار متحول می‌شوند!

گل گدوت (واندروومن) با همان نقش کوتاهش بسیار بسیار جذاب‌تر و درخشان‌تر ظاهر می‌شود.

با اینکه نمی‌توان ایرادی به جلوه‌های ویژه‌ی این فیلم گرفت ولی فیلمنامه‌ی بسیار شلوغ و اکشنی که بیشتر اوقات احمقانه است تا جذاب، به هیچ عنوان جلوه‌های ویژه را دلچسب نمی‌کند.

نتیجه‌ی تمام این‌ها یک فیلم بسیار “نچسب” است که قرار بود محبوب‌ترین ابرقهرمانان DC (و شاید بتوان گفت محبوب‌ترینِ ابرقهرمانان) در مقابل هم قرار بگیرند و در پایان کنار هم بدرخشند ولی نتیجه‌ی نهایی بسیار از وعده‌های داده شده فاصله داشت. انگار Dawn Of Justice را دو سال زودتر ساخته‌اند! عجله‌ی وارنر برای عقب نیفتادن از MCU و فشار به عوامل تولید و نویسندگان نمی‌توانست نتیجه‌ای بهتر از این داشته باشد. حالا خوش‌شانس بوده‌ایم که بدتر از این هم نشده! به عنوان کسی که دائم با کمیک بوک و گرافیک ناول درگیرم و مطالعه می‌کنم باید بگویم: “این بود عدالتت؟”

امتیاز من به این فیلم: ۵ از ۱۰

پی‌نوشت: به زودی در مورد فیلم‌‌های بعدی این سری مطالبی خواهم نوشت.